Çoktan yitirdiği bir şeyin (kişi?) karşısında dikilip kurtuluşu bekleyen, olgun geçinen çocuk kişilerin Instagram’da gördüğü bir kedinin sevimliliğiyle yaşadığı anlık mutluluk. O mutluluğu gölgeleyen, iş hayatında saatler önce bitmiş bir tartışmada verilebilecek daha iyi cevapların akla yeni gelişinin pişmanlığı. Sabahındabu yanlışları düzeltmek için karar alma iradesi ve yine yanlış karar. Çıkış yolunu ararken, aynı pistte yeni bir tura daha başladığını görmek. Acaba işler başka yerlerde başka türlü mü işler diye taşınmak da fayda etmeyince, yetersizlik hissi ve oralarda olmadığını bildiğin tanrıya bu karmaşanın içinden bir yardım için haykırış. O tanrının orada olmadığını bile bile onu çağıran kişilerin içinde gerçekten birinin olup olmadığını anlamak için hastanelerde kurulmuş tarama cihazları.
Bu hikaye örgüsünün sahibi 57 yaşındaki Aimee Mann’in kariyerinin onuncu albümü “Mental Ilness”, herkese ‘söz yazarı’ dediğimiz bu dönemde elimize sözlük aldıran, günümüzle bağının çağdaşlardan daha kuvvetli olduğunu ispatlayan ve dönemimizin ruh halinin adını koyarken net davranan bir eser.